Hier een paar bijzondere zaken, aangaande ’t prinsenjaar 1993 en ’t vervolg.
“De Hulsen”
Eén van de mooiste herinneringen waar ik nog vaak over aangesproken wordt.Vooral voor de bewoners van ons opvangcentrum voor thuis- en daklozen in Nijmegen, in de volksmond genoemd ’t zwervershuis.Dan denkt iedereen meestal aan Zwiebertje van de televisie, maar in werkelijkheid zijn dit meestal mensen die op de een of andere manier zijn vastgelopen in de maatschappij. Drank heeft hier in ’t verleden veel aan kapot gemaakt en tegenwoordig is het vaak de drugs. Of wat veel voorkomt, de combinatie van die twee.Daarbij hebben er veel een valse start gehad toen ze heel klein waren en van jongsaf aan hebben verbleven in opvanghuizen, kindertehuizen, internaten of pensions e.d.
Toen ik Prins werd heeft de prinsenkeuzecommissie mij gevraagd wat ik graag zou willen als Prins, en aangezien wij op ons werk een avond organiseren met carnavalsvereniging ” ’t Swerte Schaop” heb ik toen gevraagd om met een groot gezelschap daar naar toe te gaan.’t Is een avond geworden om nooit te vergeten!’t Hele Bombakkes met hun dames, met joekskapel “Zuutjes en” en niet te vergeten mijn hele aanhang van de “Bolderkar”. We kwamen daar binnen, 50 man sterk, met de muziek er bij.De mensen daar vragen me ieder jaar weer “wanneer kom je weer als Prins? dat was nog eens wat!”Ook hebben we toen Prins Ronald van Knotsenburg (Nijmegen) ontmoet, die in z’n dagelijks leven als wethouder Migo bekend stond.
Bariton
Zoals iedere Prins had ik ook de Prinsenreceptie. Daar heb ik toen van mijn familie en “de Bolderkar” met aanhang een bariton cadeau gekregen. (Tuba)De eerste jaren heeft dat ding mooi in de koffer gezeten, totdat ex- Prins Piet Lukassen bleef aandringen om er toch wat mee te gaan doen.Toon, “de Kroon” was graag bereid om mij de eerste beginselen bij te brengen omdat ondertussen “Bombarie” gestalte had gekregen en iedere ex- Prins meer dan welkom was met een instrument, of hij nou kon spelen of niet.Eén en ander heeft tot gevolg gehad dat wij in 1997 voor het eerst met joekskapel Bombarie op De Hulsen de carnavalsavond gingen opluisteren. Iets waar ik heel blij mee ben en nu voor ons uitgegroeid is tot een vaste bijdrage aan deze avond. Daarna rijden we door naar “D’n Graaf”, om daar nog wat te spelen en wat te drinken. Ondertussen speel ik ook al weer voor ’t tweede jaar bij joekskapel Zuutjes en”. Je ziet wel wat er allemaal van kan komen!
Nol Noij.