Terug in de tijd, ” 1984 ”
Prins KAREL I, heerser over het Rijk van Bombakkië. Dat was even wennen . Nachtenlang heb ik er niet van kunnen slapen. Steeds ging dat maar door mijn hoofd.
Mijn zoon Rodger was al Prins geweest bij de Coloradokevers als eerste kleuterprins in 1980. Rodger is overleden in 1992.
Prins KAREL I, Toen een van de leden van de Prinsenkeuzencommissie mij ongeveer een maand geleden vroeg of ik Prins in Gennep wilde worden , ben ik wel even stil geworden. Geprakkiseerd heb ik, want ja, van de ene kant bij je hartstikke blij als je gevraagd wordt maar van de andere kant ook weer niet ; er gaat dan zo verschrikkelijk veel door je heen .
Want laten we eerlijk zijn , het is een hele grote eer om gevraagd te worden om Prins te worden van Bombakkes.
Maar dan komt het: Kan ik dat wel aan. ‘Och ‘ , zeggen zij dan , jij hebt al zo lang met de raad van elf meegelopen, en hij heeft het gedaan, en hij, en dan zou jij dat niet kunnen . Met die boodschap ga je dan naar huis en probeer je daar heel voorzichtigover na te denken , maar niet lang , want de volgende dag belde Tonny Wilbers alweer op met de vraag of ik er al over nagedacht had. Verschrikkelijk stom natuurlijk want ik kon niet meer aan iets anders denken.
De Afspraak.
Drie dagen later belt hij weer op, of ik woensdag 8 februari ergens in het Limburgse land aanwezig wil zijn. Ik op weg natuurlijk. En onderweg maar denken , zouden ze dit , zouden ze dat. Kom je na veel omwegen op plaats van bestemming aan , krijg je te horen dat je een bepaalde auto moet volgen.Ruim drie kwartier later zijn we toen gestopt , ik dacht ergens in de buurt van Den-Bosch. Ik zat weer een hele tijd alleen in de auto. Maar dan opeens kom je op de plaats van bestemming aan. En wat denk je dat als je dan in zo’n café binnen komt hoe het eerste glas bier smaakt.
“Goede dag” , wat drink je? Dat hebben ze bij Bombakkes niet afgeleerd.En natuurlijk meteen de papieren op tafel. Als eerste, begon de voorzitter, mij uitgebreid te vertellen wat zoal de voordelen en de nadelen zijn van het Prinsschap, en waar je, je aan te houden hebt. Je wordt dan al meteen een stuk rustiger en denkt bij jezelf: ‘Och we hebben misschien allemaal wel een onderbroek van de markt aan, wat maakt het dan ook voor een verschil? Ja, of niet soms? En dan zit je eigenlijk al te wachten tot Paul Bakker het woord neemt , want uiteindelijk zijn ook de guldens belangrijk.
Daar heb je in de loop van de jaren zoveel wilde verhalen over gehoord , dat je ontzettend benieuwd bent hoe dat nou allemaal gefinancierd wordt. Maar ik kan en wil dat ook vertellen, dat het voor wat betreft de kosten ,reuze meevalt. Ook Bombakkes speelt in zo’n geval op safe, want ik moest de nodige papieren tekenen.
De Adjudanten
Wat mij persoonlijk zwaar tegen viel , was een keus maken tussen wie adjudant wordt en wie schorrie-morriemèster. Het zijn erebaantjes met een onnoemelijke hoop werk die ook nog een keer veel vrije tijd kost. Eigenlijk wil je iedereen er wel bij betrekken, maar dat gaat nou eenmaal niet.Tenslotte heb ik dan Sjaak van Schaijk als eerste adjudant en Hans Teunesen als tweede adjudant uitgekozen, terwijl Martien Marinussen, schorrie-morrie zou worden. Maar daarbij weet je ook dat als het zover is , de hele vereniging als ene man achter je staat.
John Bosten
Een week later alweer loop ik ’s avonds ergens in Gennep waar geen lantaarnpalen staan en plotseling stopt er een auto naast me. Aan het stuur zit Harrie van Arensbergen , de voorzitter van Bombakkes, gooit de deur open en roept: vlug Karel kruip snel op de achterbank onder de deken. Ik wist natuurlijk dat wij naar foto Bosten gingen, maar wat ik daar allemaal meegemaakt heb , had ik niet durven te dromen.
Voor dat we naar binnen gingen kreeg ik eerst een vuilniszak over mijn hoofd, want ze wilde John eerst laten raden wie er onder zat, en u zult het niet geloven , na een paar tellen wist hij wie het was. Ja, en dan komt er bier op tafel en allerlei lekkere hapjes en hij begint meteen te fotograferen. En dan denk je dat jezelf een beetje verstand hebt van foto’s maken, maar die avond heb ik veel van hem geleerd.
Hij heeft niet alleen verstand van fotografie maar ook hoe een man zich aan moet kleden. Bij mij paste er niets. De steek was te klein , de handschoenen veel te groot , maar dat is op de foto niet te zien. John gaat op de rug liggen ,klimt in een ladder om een zo mooi mogelijke foto te nemen. Toen ik daar laat in de nacht bij hem weg ging , heb ik bewondering gekregen voor zijn vakmanschap.
Nieuwe kleren
De volgende dag heb ik hem in gedachten ook wel een beetje vervloekt. Een kompleet nieuwe uitrusting moest er komen, en dat krijg je niet een twee drie in Gennep, want dan had ik net zo goed een advertentie in de Maas en Niersbode kunnen plaatsen met de mededeling dat ik de nieuwe Prins van Gennep werd, en bij Pietje Verhasselt kon je ook niet zo naar binnen lopen, van, geef mij eens een paar witte hand-schoenen. Ik vond dat wel jammer want nu moest ik buiten Gennep, stad en land af voor nieuwe spullen. In België, in Duitsland, overal ben ik geweest.
Einmalig
Dat was een woord van voorzitter , Harry van Arensbergen wat hij vroeger al veel gebruikte. Maar wel de juiste uitdrukking als het gaat over Prins van Bombakkes zijn en alles wat daar met samen hangt.Prachtig , in een woord einmalig zoals het Prinsenbal verloopt , ’t open huis, ’t Prinsenbal van de Waggelaars , de receptie en nog veel meer. En dan het hoogtepunt van de Gennepse carnaval D’N OPTOCHT.Ik had als lid van de raad van elf al negen maal op de Prinsenwagen gestaan , maar als je op de hoogste plek staat , en dat kan als Prins maar een keer, dan gaat er toch veel door je heen.
Gelukkig hadden we prachtig weer en waarschijnlijk daarom waren er duizenden mensen naar het centrum van Gennep gekomen om naar deze optocht te kijken. En natuurlijk heeft dat niet alleen aan het mooie weer gelegen , Bombakkes heeft een sterke optocht commissie , die er voor zorg draagt dat de optocht elk jaar weermooier en beter wordt. En dat is erg belangrijk want deze dag is het hoogtepunt van de carnaval.
Als dan de drie dolle dagen voorbij zijn, val je in een diep gat, maar toch al gauw na de carnaval begin je als voorzitter van de reiscommissie aan de jaarlijkse twee daagse reis.Ook hier kijk ik met veel genoegen op terug.Daarna komt het nieuwe carnavalsseizoen al weer in het zicht met nog weer een aantal hoogtepunten, zoals het schlagerbal en niet te vergeten de zitting.
Prins Karel I Prins van Bombakkes 1984″