In Memoriam Piet Verhasselt.
Met grote ontsteltenis bereikte ons het bericht van het overlijden van Piet Verhasselt. Alle festiviteiten voor de karnavals dagen had hij nog meegemaakt, waarna hij een welverdiende vakantie moest afbreken om in het ziekenhuis te worden opgenomen, waar iedere hulp niet meer mocht baten. Bij dit vernemen was er alom grote verslagenheid: wie kent Piet Verhasselt niet? Reeds zijn vader en moeder hadden al meer dan 75 jaren in Gennep en ver daar buiten hun naam gevestigd, dat later door de zonen Jan en Piet werd voortgezet. Maar voor velen was Piet ook een persoon met een opgewekt karakter, die met iedereen kon omgaan en voor iedereen een woord had.
In 1962 was hij Prins Karnaval van Gennep, als Piet I en sinds 1970 lid van de Ex-Hoogheden-Klup. Ieder jaar trad hij op met de Ex-Prinsen op de zitting van de Carnavalsvereniging: ’t Bombakkes, waarbij hij iedereen verraste met zijn enthousiasme en zijn vrolijke inslag. Ieder jaar nam hij deel aan onze fietstocht en in het begin was Piet het, die met zijn accordeon, de stemming erin bracht en sinds 1982 de promotor van ons huisorkest was, dat overal zijn bekendheid heeft. Met piano of accordeon heeft hij velen veel plezier bereid, waarbij de tijd voor hem geen rol speelde. Bij dit alles leefde hij voor zijn gezin en was blij als zijn getrouwde de kinderen met kleinkinderen in het weekend naar huis kwamen, zoals hij op de laatste dag naar huis wilde, want dit weekend kwamen de kinderen thuis. Maar het heeft zo niet moge zijn.
Te jong en nu voor hem en zijn vrouw meer vrije tijd ter beschikking kwam, doordat de kinderen de zaak voortzetten. Hierboven is anders beslist, welke beslissing ondoorgrondelijk is. is, zoals zovelen.
Wij verliezen in Piet een markant figuur, die eenvoudig van aard. gaarne meedeed, maar daarbij toch zijn stempel daarop drukte. Hij zei nooit nee en iedereen kon een beroep op hem doen. Wij zullen hem missen, want bij alle evenementen had hij zijn aandeel, zoals het laatste jaar bij twee vijftig en twee vijfenzeventig jarigen, de fietstocht en de zitting van het Bombakkes en de Bejaarden met hun repetities. Het leven gaat verder, maar het zal in het begin moeilijk zijn. Moge wij met zijn opgewektheid en zijn altijd vrolijke stemming verder gaan. Wij nemen geen afscheid van je, maar groeten je. Wij zullen je in gedachten in ons midden houden.
Gennep, 25 februari 1986, Ex-Hoogheden-klup 1970.